vrijdag 13 maart 2015

Geduld...

Deze boot kon ook al niet meer wachten.
Nog goed twee weken en dan wordt het Huis van de Watersport officieel in gebruik genomen. Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat het er ook klaar voor is: de boten kunnen er in en er ligt een vlot. Wat heeft een roeier nog meer nodig om zijn sport te kunnen beoefenen?

En ja, roeien dat kan inderdaad prima vanuit de nieuwe accommodatie. Maar wat er zoal rondom het roeien gebeurt -je verkleden, douchen, een hapje en een drankje, trainen in de fitnessruimte- daarvoor zal  op de bovenetage nog het nodige moeten gebeuren. Terwijl tientallen vrijwilligers in de startblokken staan om op de bovenetage aan de slag te gaan om ook voor deze activiteiten de ruimtes in te richten, moeten we nog even geduld hebben: de vloer is nog altijd niet droog genoeg.

In december werd de anhydrietvloer al gestort. Nu, twaalf weken later, is het vochtgehalte in deze laag gips nog altijd 3,5 %. Dat mag maximaal 0,5 % zijn voordat de Arturo gietvloer er overheen mag. Die 3 procentjes lijken niet zo veel, maar snel rekenend moet er nog zo'n 750 liter vocht verdampen uit de vloer. Het is inmiddels zeker dat de toplaag er niet vóór de verhuizing van Hemus in zal liggen. Althans, niet in de kantine. De kleedkamers en douches, die door de vloerverwarming sneller droogden, zullen wel op tijd klaar kunnen zijn. Gelukkig wordt het lente, en kunnen de drankjes waarschijnlijk op het terras worden gedronken, zo lang de kantine nog niet klaar is.

De vertraging met de vloer betekent overigens niet dat er niets gebeurt. De bar vordert gestaag en inmiddels zijn ook memo-borden opgehangen, in de kantine, instructieruimte en in de gang. In de werkplaats hebben ze helemaal geen last van vloerproblemen. Daar verrijst inmiddels een prachtige werkbank waar zelfs mensen met twee linkerhanden graag aan zouden werken.

Een rondje van het huis.

Op de groene muur komt een groen memo-bord.

Als ik het zou kunnen, zou ik aan zo'n werkbank willen klussen.