zondag 29 maart 2015

Voor het eerst... en voor het laatst

Indrukken van het openingsfeest.
Voor het eerst voeren vandaag boten uit vanuit het Huis van de Watersport. Voor het eerst werd een overwinning van Hemusjeugd (meisjes tot 16 jaar) op de jeugdhead gevierd in de nieuwe kantine.

Daarmee is bereikt wat bereikt moest worden. De roeisport heeft een nieuw onderkomen in Amersfoort en kan hier vanuit de toekomst tegemoet.

Voor het laatst wordt dit blog geschreven. De gebruikers hebben zich het gebouw eigen gemaakt. Het doel van dit blog, toekomstige gebruikers betrekken bij het nieuwbouwproces, is vervallen. Met veel plezier werden foto's en allerlei wetenswaardigheden hier gepost, om virtueel mee te leven met het bouwproces. Vanaf nu kan iedereen met eigen ogen zien hoe het gebouw zich zal ontwikkelen tot een thuisbasis voor sportieve en recreatieve roeiers. De geur van bier en pizza's heeft zich inmiddels tot in de kleine hoekjes van het pand verspreid. Laat nu de geur van zwetende roeiers zich daar maar mee mengen. Uw bloggers worden weer gewoon uw roeimaten. Met sportieve groet!

De allereerste boot wordt klaargemaakt voor vertrek.

Gebruikers nestelen zich in de kantine.

De vloot is ook thuis!

vrijdag 27 maart 2015

Klaar voor het feest?

Filosoferen aan de Eem, wie doet dat niet?
Terwijl de barcommissie in het Huis van de Watersport bezig was voorbereidingen te treffen voor het openingsfeest, vierde het Waterschap zijn eigen feestje om het werk aan de Grebbeliniedijk af te ronden. Een grote groep bestuurlijke, ambtelijke en burgerlijke geïnteresseerden verzamelde zich rond de woning van de heer en mevrouw Elzenaar. Daar werden zij toegesproken door Dijkgraaf, Wethouder en Gedeputeerde met teksten die naadloos passen bij het traject dat is doorlopen om het Huis van de Watersport te bouwen. "Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder" en "de aanhouder wint" waren zo van die teksten die morgen ook bij ons openingsfeest zouden kunnen klinken.
Dichter Ingmar Heytze zette de toehoorders aan tot filosoferen, terwijl zijn gedicht werd onthuld met behulp van windkracht zes uit het zuidwesten.

De stoet gasten van het Waterschap trok vervolgens per fiets over de dijk en kon zich vergapen aan onze nieuwe accommodatie waarvan de gevel vandaag nog milieuvriendelijk was opgepoetst. Ondanks de kale betonnen vloer, begint het binnen echt gezellig te worden. Sfeervolle banken, ontworpen door mede-blogger en nieuwbouwkracht Binnenshuis, blijken heerlijk te zitten. Prijzen staan te stralen in de nieuwe prijzenkast en de bar is klaar om aan gedronken te worden. Tijdens het openingsfeest is het bier trouwens in de hal te vinden, maar waarschijnlijk ontdekt iedereen dat snel genoeg.

Met de kussens en leuningen kun je spelen!

Ook de brievenbus heeft Hemus-stijl.

Hier is bij het feest bier. Later komt hier de afschrijfhoek.

woensdag 25 maart 2015

Edelachtbare gast

De burgemeester kwam alvast kijken bij het Huis van de Watersport en nam zijn weekvideo op. Uw blogger mocht een gastrol spelen om de aandacht op het openingsfeest van aanstaande zaterdag te vestigen.

Roeiers op de muur

En wie zijn het, die roeiers?

dinsdag 24 maart 2015

Lichtpuntjes

Aan de bar hangen, deze lampen doen het erboven.
Het nieuws dat de vloer van het Huis van de Watersport niet op tijd klaar zal zijn voor de opening heeft gelukkig geen effect gehad op het enthousiasme waarmee de verhuizing wordt voorbereid.

Behalve de dimbare spotjes in het plafond, krijgt de kantine steeds meer sfeerverlichting. Tot in de kleine uurtjes kunnen de roeiers hier straks doorpraten over de perfecte haal, oude overwinningen, toekomstige tochten en meer van dat soort zaken waar roeiers graag over praten.

En niet alleen binnen zal het gezellig zijn. Ook op het dakterras staan indrukwekkende lampen, vermomd als dukdalf. Nu maar hopen dat de Eemheadcommissie de neiging kan onderdrukken om hier van die wit met rode hoezen over heen te trekken.

Wordt alles dan nieuw, in de nieuwbouw? Nee, tafeltjes uit de Villa zullen een tweede (nou ja, minstens derde) leven krijgen in de kantine, Maar niet voordat ze een make-over hebben gekregen. Na de groene vingers van de haagplanters, zien we nu de groene poten van de Eempower Dames.

Een mooie plek om aan te meren.

Hier kun je verlicht vergaderen.

Een serieuze zaak, die groene poten.

vrijdag 20 maart 2015

Even improviseren

De vloer wordt wel vertroeteld, maar doet toch niet wat we willen.
Het aftellen tot de officiële opening van het Huis van de Watersport op 28 maart neemt nu serieuze vormen aan. Inmiddels zijn we de magische grens van tien dagen overschreden. Dat is goed nieuws, maar ook slecht nieuws. Tien dagen dat is namelijk de droogtijd voor een Arturo gietvloer. En die is nog steeds niet aangebracht. Tijdens die droogtijd mag men de vloer niet belopen. Het is dus nu zeker dat de gietvloer nog niet zal zijn aangebracht vóór het uur U van de opening.

Dit betekent dat de bovenetage voorlopig nog een kale gipsen vloer zal hebben. Niet alleen in de kantine is dit het geval, maar ook in de kleedkamers en douches was de vloer nog steeds niet droog genoeg om de toplaag te gieten. De meter gaf een gemiddeld vochtgehalte van 1,4 % aan. Het risico is dan te groot dat er blazen onder de toplaag zullen ontstaan, omdat er nog vocht uit het gips komt. Het is niet te voorspellen hoe lang het nog gaat duren tot het vochtgehalte onder 0,5 % zal zijn gedaald. Er zijn te veel omstandigheden van invloed die zich niet laten voorspellen.

Ondanks deze tegenvaller zal de nieuwe accommodatie toch in gebruik worden genomen op 28 maart. Het wordt alleen een beetje improviseren in de eerste weken. Niet alle meubels zullen nog worden geplaatst, zodat de vloer zo veel mogelijk kan ademen. De gebruikers zullen voorzichtig moeten zijn met vocht en vet. Niet knoeien, en mocht er iets om gaan, dan direct afnemen.

Hopelijk kunnen de kleedkamers en douches vrij snel afgemaakt worden, zodat die volwaardig kunnen worden gebruikt. Wanneer de kantine en gang zullen worden afgemaakt wordt zorgvuldig gepland. Vanwege de tien dagen droogtijd zoeken we een moment waarop dit het minste belemmerend is voor de roeisport.

Ondanks de grauwe vloer, wordt er gelukkig gewoon hard doorgewerkt door vrijwilligers om het gezellig te maken. Kunnen we volgende week toch gewoon een feestje vieren!

Bomen die moesten worden gekapt om ruimte te maken, krijgen toch een functie.

Tussen de kantine en het krachthonk komt de prijzenkast.

Steigerhouten tafels. Die gaan naar het terras.

Dit vernuftige systeem zorgt dat het vlot soepel met het waterpeil beweegt.


vrijdag 13 maart 2015

Geduld...

Deze boot kon ook al niet meer wachten.
Nog goed twee weken en dan wordt het Huis van de Watersport officieel in gebruik genomen. Je zou eigenlijk kunnen zeggen dat het er ook klaar voor is: de boten kunnen er in en er ligt een vlot. Wat heeft een roeier nog meer nodig om zijn sport te kunnen beoefenen?

En ja, roeien dat kan inderdaad prima vanuit de nieuwe accommodatie. Maar wat er zoal rondom het roeien gebeurt -je verkleden, douchen, een hapje en een drankje, trainen in de fitnessruimte- daarvoor zal  op de bovenetage nog het nodige moeten gebeuren. Terwijl tientallen vrijwilligers in de startblokken staan om op de bovenetage aan de slag te gaan om ook voor deze activiteiten de ruimtes in te richten, moeten we nog even geduld hebben: de vloer is nog altijd niet droog genoeg.

In december werd de anhydrietvloer al gestort. Nu, twaalf weken later, is het vochtgehalte in deze laag gips nog altijd 3,5 %. Dat mag maximaal 0,5 % zijn voordat de Arturo gietvloer er overheen mag. Die 3 procentjes lijken niet zo veel, maar snel rekenend moet er nog zo'n 750 liter vocht verdampen uit de vloer. Het is inmiddels zeker dat de toplaag er niet vóór de verhuizing van Hemus in zal liggen. Althans, niet in de kantine. De kleedkamers en douches, die door de vloerverwarming sneller droogden, zullen wel op tijd klaar kunnen zijn. Gelukkig wordt het lente, en kunnen de drankjes waarschijnlijk op het terras worden gedronken, zo lang de kantine nog niet klaar is.

De vertraging met de vloer betekent overigens niet dat er niets gebeurt. De bar vordert gestaag en inmiddels zijn ook memo-borden opgehangen, in de kantine, instructieruimte en in de gang. In de werkplaats hebben ze helemaal geen last van vloerproblemen. Daar verrijst inmiddels een prachtige werkbank waar zelfs mensen met twee linkerhanden graag aan zouden werken.

Een rondje van het huis.

Op de groene muur komt een groen memo-bord.

Als ik het zou kunnen, zou ik aan zo'n werkbank willen klussen.

dinsdag 10 maart 2015

En het klussen gaat onverminderd door!

Nu de boten-en riemenstellingen zo goed als af zijn is het gebouw nog niet klaar voor gebruik. In de werkplaats wordt nu hard aan de inrichting en de bouw van een werkbank gewerkt.

Boven is de keuken de afgelopen dagen inmiddels zo goed als opgebouwd door Ferdy Passchier, Marius Hentzen en Wim van Roosendaal.














Vandaag maakte Herman Frank een begin met de bouw van de bar.

De ronde vorm is al goed zichtbaar, hij wordt nog hoger dan je nu ziet.























Ook bezorgers van pakketjes weten het Huis van de Watersport inmiddels feilloos te vinden: dagelijks worden er goederen bezorgd. Er zijn nieuwe memoborden afgeleverd, 5 frames van banken en vandaag werden 36 van deze stoelen bezorgd.

Kunnen we er iets prachtigs van maken? Nou en of!

zondag 8 maart 2015

Kijken naar klussers

De stellingen werden ploegsgewijs opgericht.
Wie ervan houdt om naar werkende mensen te kijken, kon dit weekend zijn lol op bij het Huis van de Watersport. Nico van Kesteren deed dat ook. Werken en kijken. Want hij is fotograaf van beroep en hij richtte zijn lens op de vele vrijwilligers die stellingen bouwden, meidoorns pootten en vlotten te water lieten. Een bloemlezing uit zijn werk, voor de liefhebbers.

Vele handen maakten het werk wat lichter.

Voorbereidende handelingen aan de liggers.

Wij wensen het vlot een behouden vaart.

Wordt het een gracht, of wordt het een meidoornhaag?



zaterdag 7 maart 2015

Veel handen

Helemaal achteraan is de meidoornhaag al te zien.
Het Huis van de Watersport werd de afgelopen dagen overspoeld door groepen vrijwilligers die nijver aan de slag gingen om de nieuwbouw voor te bereiden op het aankomende vaarseizoen. Daarbij werd zo hard gewerkt dat uw blogger het niet eens meer bij kon houden.

Op de vroege zaterdagmorgen ontving een heren acht heldere instructies over de manier waarop de botenstellingen gemonteerd moesten worden. Bij wijze van voorbereiding was één prototype al in elkaar gezet. Er waren meetlatten gemaakt om de liggers precies 65 centimeter uit elkaar te kunnen monteren en een drietal rolsteigers stonden klaar voor het werken op hoogte. Een heel weekend hadden ze er voor uitgetrokken. Er was vooraf enige zorg of dat wel zou gaan lukken. Maar liefst 43 staanders met elk drie of vier liggers moesten worden gemonteerd. Om 14.00 uur op zaterdagmiddag kreeg uw blogger telefoon. "We zijn naar huis gegaan." Het werk was af.

Op de bouwlocatie aangekomen bleek ook de meidoornhaag te zijn geplant. Liesbeth, die vanuit haar werk bij Adviesbureau R.I.E.T. wel wat weet van landschappelijke afrasteringen (dit bureau adviseerde ons ook over het groene dak), voerde een ploeg aan die vaardig de meidoornstruikjes pootte. Ze mogen nog wel wat groeien om effectief te zijn tegen ongewenste gasten, maar inmiddels zijn ook de bewakingscamera's aangebracht, dus we weten precies wie of wat er over de heg komt.

Of dat allemaal niet genoeg is, werd er ook nog door een andere heren acht gesleuteld aan het vlot. Twee "oude" vlotdelen zijn gerenoveerd en liggen inmiddels ook op de nieuwe locatie. Daar werden ze in de loop van de dag vergezeld door telkens nieuwe vlotten, die met veel geplons te water werden gelaten. Langs roeiende jeugdroeiers konden het niet laten om bij wijze van proef aan te meren. Niemand hoeft er nu nog aan te twijfelen dat hier een roeivereniging komt.

Dankzij een goede voorbereiding, konden de stellingen zeer snel worden gemonteerd.

Stellingen, wachtend op boten.

Meidoornwortels in verse klei.

Wat anders dan je zuster op een houtvlot.


Beste wel lang. En er komen nog twee delen bij.


De eerste roeiers testen het vlot.

Ten slotte: wie mooie foto's heeft van kluswerkzaamheden die buiten het zichtveld van uw blogger zijn gebleven, laat het even weten, dan zetten we ze op het blog.

donderdag 5 maart 2015

Pakketjes voor het Huis van de Watersport

Met een heftruck wordt het vlot naar de waterkant gebracht.
Tot zover had het Huis van de Watersport net zo goed een huis van de denksport, huis van de zaalsport of huis van de krachtsport kunnen zijn. Behalve de buitendijkse locatie aan de Eem deed nog weinig in en om het gebouw denken aan de roeisport die er straks zal worden bedreven.

Vandaag kwam daar verandering in. Dutchfloat kwam met een enorme vrachtwagen om het nieuwe vlot te brengen. Vanwege de beperkte manoeuvreerruimte op de dijk, werd deze uitgeladen op de Schans. Een vorkheftruck bracht de vele kubieke meters drijvend materiaal vervolgens naar de plaats van bestemming. Een complete roeiploeg had zich daar inmiddels verzameld om te helpen de onderdelen te monteren. Het systeem komt uit Zweden, maar had net zo goed uit de Deense Legofabrieken kunnen komen. Tezamen met de oude vlotdelen, die nog zullen worden gerenoveerd, beschikt het Huis van de Watersport straks over 86 strekkende meters vlot.

Tegelijkertijd werden ook de stellingen van Rovinox gebracht. De staanders en liggers zien er prima uit en ook hier waren weer vele vrijwilligers aanwezig om in de stralende zon de materialen te verdelen in de loods. Komend weekend worden de stellingen gemonteerd door een complete heren acht.

In de heldere lucht van deze morgen deed niets meer herinneren aan de enorme stofwolken die gisteravond in de werkplaats hingen. De vloer moest worden gecoat. Voordat de coating er op kon, moest echter eerst een zogenaamde cementhuid van het beton worden geschuurd. Dat deed nogal wat stof opwaaien. Na flink bezemen en een dweilbeurt kon dan eindelijk de transparante coating worden aangebracht. Dit leverde een bonte schakering van grijstinten op. Maar goed, beton is een natuurproduct zeggen we dan.

Liggers voor de botenstellingen, er zijn vaste en schuivende varianten.

Het verwijderen van de cementhuid deed veel stof opwaaien.

Vijftig tinten grijs in de werkplaats.


woensdag 4 maart 2015

Doe het zelf

Keuken zelf monteren, straks ook zelf koken.
Hoewel de aannemers het Huis van de Watersport nog niet definitief hebben verlaten, is er inmiddels wel een begin gemaakt met het hoofdstuk "zelfwerkzaamheid". Vele tientallen vrijwilligers staan te trappelen om de handen uit de mouwen te steken en op die manier de investeringskosten beheersbaar te houden. De eerste resultaten beginnen ook al zichtbaar te worden.

Handige mannen zijn begonnen de keuken te monteren, die via een veiling op de kop werd getikt.

In de loods zijn inmiddels ook de eerste riemenstellingen opgehangen door vrijwilligers, aangevoerd door heren uit de vertrouwde klusploeg. Het hout was op maat geleverd door het Amersfoortse bedrijf Wim Traa Onderhoud. De vrijwilligers hoefden zich dus te beperken tot het monteren zelf. Dat klinkt makkelijker dan het was: men kwam bij het monteren plotseling een betonnen muur tegen waar niet op was gerekend. Improviserend werd echter direct een goede oplossing gevonden. Zulke vrijwilligers zijn onbetaalbaar.

In de komende dagen zullen ploegen vrijwilligers aan de slag gaan om de vloer van de werkplaats te coaten, het nieuwe vlot te monteren en de botenstellingen op te bouwen in de loods.

De aannemers laten intussen ook van zich horen. Het botenplein aan de Amersfoortse zijde (intussen aangeduid als het A-plein, om het te onderscheiden van het B-plein aan Baarnse zijde), is inmiddels bestraat. Lichtmasten beschijnen het plein in de avonduren voor de late roeier die zijn boot nog moet poetsen.

Riemenstellingen, kundig gemonteerd door vrijwilligers.

De botenloods, nog even zonder stellingen.

Hier kun je poepen in Hemus-stijl.

Het A-plein aan Amersfoortse zijde van de loods.