In tien jaar tijd zijn veel achtereenvolgende begrotingen opgesteld om te ramen wat de investering in het Huis van de Watersport nu eigenlijk gaat kosten. Terwijl inzicht voortschrijdt, en het moment van betalen dichter bij komt, wordt steeds meer duidelijk welke kosten nu echt gemaakt zullen worden en hoe deze zich verhouden tot de ramingen vooraf. En zoals dat gaat in het leven, soms zit het mee en soms zit het tegen. Gelukkig zit het tot nu toe meer mee dan tegen.
Allereerst maar de BTW. Toen we begonnen met plannen maken, was het nog nauwelijks omstreden dat een stichting, die verenigingen gelegenheid biedt om sport te beoefenen in haar accommodatie, volgens het "Sportbesluit" hierover het lage BTW-tarief mag toepassen. Dit betekent dat de BTW op de bouwinvestering mag worden teruggevorderd. In december 2011 veranderde dit Sportbesluit en moest de stichting meer doen dan alleen de accommodatie ter beschikking stellen. In onze situatie: ook boten beschikbaar stellen, bijvoorbeeld. In januari 2013 veranderde ook nog eens de kantineregeling, waardoor sportkantines waar minder dan pakweg € 68.000 in wordt omgezet, niet langer onder de BTW vallen. Roeiers zijn veel te bescheiden kantinegebruikers en halen die omzet nooit. Dus kan de BTW over het kantinedeel in de bouwkosten niet worden teruggevorderd. Dit betekent netto een verhoging van de bouwkosten ten opzichte van de begroting.
Nog een tegenvaller: de bijdrage die we tegemoet kunnen zien van het Waterschap voor het gebruik van de grond om de dijk op te leggen, zal lager zijn dan begroot. Hoe zat dat ook alweer? Grond was verkocht aan het ziekenhuis, die daar zijn achtertuin zou aanleggen. Die achtertuin had een fors prijskaartje, zo ongeveer 90 euro per m2. Nu moet de gemeente die grond terugkopen van Meander en doorverkopen aan het Waterschap om de dijk op te leggen. Die grond heeft als ondergrond voor een dijk plotseling heel lage waarde. Daar kan je niets anders mee dan het water keren. De Stichting betaalt de compensatie voor dit prijsverschil aan de gemeente. De handtekeningen zijn vorige week gezet, wat betekent dat de grond nu ook echt van het ziekenhuis gekocht gaat worden (wat op zich een mijlpaal is). In onze begroting hadden we er rekening mee gehouden dat het Waterschap zo'n 15 euro per m2 zou betalen voor die grond. Dat gaat het waarschijnlijk niet worden. De compensatie die wij aan de gemeente moeten betalen zal dus navenant toenemen.
Maar goed, laten we dan ook maar gelijk de meevaller noemen, die deze beide tegenvallers in de schaduw stelt: het blijkt dat het voor het Waterschap uiteindelijk goedkoper is om de dijk te verleggen dan om deze op de huidige plek te verbeteren. En dat hakt er flink in, want ook hiervoor stond de Stichting aan de lat. Wij begrootten 150.000 euro aan kosten voor het grondverzet om die dijk te verplaatsen en dit gehele bedrag valt straks vrij! Over zoden aan de dijk zetten gesproken.
En vooruit, een toetje: ook met aannemer Hardeman zijn we tot een goede overeenkomst gekomen. De eerste offertes stamden uit het voorjaar van 2012 en in de begroting hielden we rekening met prijsstijgingen tot het moment van bouwen. Die prijsstijgingen vallen reuze mee, waardoor ook hier een plusje kan worden ingeboekt.
Het saldo van de mee- en tegenvallers is tot nu toe ruim positief. Maar ja, zoals gezegd, inzicht schrijdt voort. We gaan dus nog geen feestje geven. Maar een kleine glimlach kan geen kwaad!
