vrijdag 27 februari 2015
Weer een oplevering verder!
Links naast de kachel zie je -ingeklapt- de groene paneelwand. Die zorgt ervoor dat de kantine straks en twee verschillende ruimtes verdeeld kan worden.
Het systeemplafond - dat er niet bepaald als een doorsnee plafond uitziet- is ook af. Wat doen die vlekken op het plafond? Het zijn bomen waar je straks met je kopje koffie onder mag zitten. Je zult zien dat het zo werkt. Alsof je buiten zit.
Ook op andere plekken wordt gewerkt aan de realisering van een mooi Huis van de Watersport: deze lading hout is opgehaald in een bos. Dit zijn de stammetjes waarvan plakjes gezaagd worden die de voorkant van de ronde bar zullen gaan bedekken.
dinsdag 17 februari 2015
Steeds meer thuis
Terwijl de afbouw van het Huis van de Watersport nog in volle gang is, kunnen de toekomstige gebruikers haast niet meer wachten om de accommodatie in gebruik te gaan nemen.
Vertrouwde gezichten bevolken steeds vaker de nieuwbouw. Zo zijn de mannen, die al jaren hun technisch inzicht en creatieve handigheid inzetten voor het onderhoud van de vloot, volop aan het experimenteren met ophangsystemen voor de riemen. Zoals dat zo vaak gaat, de uiteindelijke oplossing ziet er kinderlijk eenvoudig uit. Dat is het mooie van oplossingen. Voordat je zeker weet dat het ook werkt, ben je echter wel even bezig.
Een andere puzzel is de inrichting van de stellingen waar straks de boten komen te liggen. Zoals eerder in dit blog beschreven, beschikken we straks over een flexibel systeem van Rovinox, maar we hopen deze natuurlijk wel in één keer goed te plaatsen. Welke boten leggen we op uitschuifbare leggers en welke op vaste? En hoe zorgen we dat de lastigste boten de kortste loopafstand door de loods en naar het vlot moeten overbruggen? De loods is zo groot dat boten niet hoger dan in vier lagen hoeven te liggen. Geen wankele trapjes meer op om de bovenste boot (nog altijd op 2.20 meter hoogte) te pakken. Een enkel opstapje is genoeg.
Ook de nieuwbouwcommissie kan niet wachten met het in gebruik nemen van de huisvesting. De eerste vergaderingen zijn al gehouden in de toekomstige "bestuurskamer". Niet dat deze kamer exclusief voor het bestuur wordt. Het wordt een flexibele ruimte achter een dito wand, geschikt voor theorie-instructies, commissiebesprekingen en misschien zelfs als overnachtingsplek voor jeugdleden tijdens een roeikamp!
Vertrouwde gezichten bevolken steeds vaker de nieuwbouw. Zo zijn de mannen, die al jaren hun technisch inzicht en creatieve handigheid inzetten voor het onderhoud van de vloot, volop aan het experimenteren met ophangsystemen voor de riemen. Zoals dat zo vaak gaat, de uiteindelijke oplossing ziet er kinderlijk eenvoudig uit. Dat is het mooie van oplossingen. Voordat je zeker weet dat het ook werkt, ben je echter wel even bezig.
Een andere puzzel is de inrichting van de stellingen waar straks de boten komen te liggen. Zoals eerder in dit blog beschreven, beschikken we straks over een flexibel systeem van Rovinox, maar we hopen deze natuurlijk wel in één keer goed te plaatsen. Welke boten leggen we op uitschuifbare leggers en welke op vaste? En hoe zorgen we dat de lastigste boten de kortste loopafstand door de loods en naar het vlot moeten overbruggen? De loods is zo groot dat boten niet hoger dan in vier lagen hoeven te liggen. Geen wankele trapjes meer op om de bovenste boot (nog altijd op 2.20 meter hoogte) te pakken. Een enkel opstapje is genoeg.
Ook de nieuwbouwcommissie kan niet wachten met het in gebruik nemen van de huisvesting. De eerste vergaderingen zijn al gehouden in de toekomstige "bestuurskamer". Niet dat deze kamer exclusief voor het bestuur wordt. Het wordt een flexibele ruimte achter een dito wand, geschikt voor theorie-instructies, commissiebesprekingen en misschien zelfs als overnachtingsplek voor jeugdleden tijdens een roeikamp!
dinsdag 10 februari 2015
Sedum gebracht
Het Huis van de Watersport krijgt een daktuin. Zo mogen we het groene dak dat daar wordt aangelegd door de Koninklijke Ginkelgroep toch echt wel noemen. In totaal wordt 345 m2 dak belegd met een fraaie laag sedum.
Het groene dak wordt opgebouwd uit een aantal lagen. Op een drainagelaag wordt een laag substraat gestort van 7 cm dikte. Als we snel rekenen is dit dus dik 24 kubieke meter aan substraat. Dit substraat vormt de bodem waarop de eigenlijke plantjes straks leven. Een gevarieerd sortiment sedumplantjes, 16 per vierkante meter, dus ruim 5.500, gaat hier straks groeien en bloeien. Langs de randen en om de lichtkoepels is een laag grind aangebracht.
Het leveren van al dat volume had wat voeten in de aarde. Gebruikelijk wordt het substraat in een silowagen aangevoerd en door een slang het dak op geblazen. Er waren echter zorgen dat deze silowagen te groot en te zwaar zou zijn voor de dijk. Besloten is daarom, in overleg met gemeente en waterschap, om het substraat in kuubzakken te laten aanvoeren in kleinere vrachtwagens. Een mobiele kraan hees deze zakken vervolgens naar het dak, waar ze werden leeg gestort. Zo'n mobiele kraan lijkt op het oog ook best een gevaarte, maar door de vele sturende assen kon deze goed op het asfalt blijven.
Als straks het dak prachtig kleurt met al die sedum plantjes, dan kan de binnenkant van de kantine natuurlijk niet achter blijven. Inmiddels heeft de schilder daar ook zijn best gedaan. Plaatjes! (Inclusief nog een nagekomen foto vanuit de kraan van Van de Kamp, gemaakt door de installateurs van EHI Stolle.)
Het groene dak wordt opgebouwd uit een aantal lagen. Op een drainagelaag wordt een laag substraat gestort van 7 cm dikte. Als we snel rekenen is dit dus dik 24 kubieke meter aan substraat. Dit substraat vormt de bodem waarop de eigenlijke plantjes straks leven. Een gevarieerd sortiment sedumplantjes, 16 per vierkante meter, dus ruim 5.500, gaat hier straks groeien en bloeien. Langs de randen en om de lichtkoepels is een laag grind aangebracht.
Het leveren van al dat volume had wat voeten in de aarde. Gebruikelijk wordt het substraat in een silowagen aangevoerd en door een slang het dak op geblazen. Er waren echter zorgen dat deze silowagen te groot en te zwaar zou zijn voor de dijk. Besloten is daarom, in overleg met gemeente en waterschap, om het substraat in kuubzakken te laten aanvoeren in kleinere vrachtwagens. Een mobiele kraan hees deze zakken vervolgens naar het dak, waar ze werden leeg gestort. Zo'n mobiele kraan lijkt op het oog ook best een gevaarte, maar door de vele sturende assen kon deze goed op het asfalt blijven.
Als straks het dak prachtig kleurt met al die sedum plantjes, dan kan de binnenkant van de kantine natuurlijk niet achter blijven. Inmiddels heeft de schilder daar ook zijn best gedaan. Plaatjes! (Inclusief nog een nagekomen foto vanuit de kraan van Van de Kamp, gemaakt door de installateurs van EHI Stolle.)
vrijdag 6 februari 2015
Afbouw schiet ook op
Nog drie weken en dan zijn de aannemers klaar met de afbouw van het Huis van de Watersport. Een heerlijke fase is aangebroken, waarin alles om je heen steeds netter wordt afgewerkt.
Het goede nieuws is verder dat het gas is aangesloten. Er kan nu echt gestookt worden binnen, zodat de vloer goed kan uitharden. Dit is nodig, want straks wordt de toplaag aangebracht.
Het sanitair heeft inmiddels ook een plek gekregen. Behalve de wastafels met spiegels en de normale toiletten, beschikt het Huis van de Watersport ook over een mooi toilet voor minder validen. Steeds vaker vinden ook zij de weg naar de roeisport. In de nieuwe accommodatie kunnen we hen ook volledig ruimte geven. De traplift en de lage drempels bij de buitendeuren maken de bovenetage voor rolstoelgebruikers ook goed toegankelijk.
Voor de veiligheid beschikt de accommodatie ook over brandslangen. Eén hangt inmiddels te glimmen bij de ingang van de werkplaats.
Het goede nieuws is verder dat het gas is aangesloten. Er kan nu echt gestookt worden binnen, zodat de vloer goed kan uitharden. Dit is nodig, want straks wordt de toplaag aangebracht.
Het sanitair heeft inmiddels ook een plek gekregen. Behalve de wastafels met spiegels en de normale toiletten, beschikt het Huis van de Watersport ook over een mooi toilet voor minder validen. Steeds vaker vinden ook zij de weg naar de roeisport. In de nieuwe accommodatie kunnen we hen ook volledig ruimte geven. De traplift en de lage drempels bij de buitendeuren maken de bovenetage voor rolstoelgebruikers ook goed toegankelijk.
Voor de veiligheid beschikt de accommodatie ook over brandslangen. Eén hangt inmiddels te glimmen bij de ingang van de werkplaats.
zondag 1 februari 2015
Kleurtjes
Nu de wanden staan en zijn voorzien van behang, begint het Huis van de Watersport een klein beetje kleur te krijgen. Te beginnen in de douches: een bont palet van tegeltjes inspireert daar tot het maken van kruiswoordpuzzels. Herkennen we daar de kleuren van de Eem?
Niet overal zijn de gekozen tegels overigens zo kleurrijk. De toiletten op de gang zijn fris-wit betegeld. De verlichting werkt op bewegingssensoren en gaat dus vanzelf aan bij het betreden van de ruimte. Mocht je lang werk hebben, dan moet je misschien tussendoor even zwaaien om te voorkomen dat je in het donker komt te zitten.
De wanden van de kantine, de apenrots en het krachthonk krijgen hier en daar ook een kleurtje. De schilders hebben de bovenste randen al geschilderd, zodat bij het aanbrengen van het systeemplafond de kleur mooi aansluit. Je kunt nu dus al ongeveer zien welke wand in welke kleur geschilderd zal worden.
Een bijzondere wand is de paneelwand. Aan de Amersfoortse kant van deze wand komt een ruimte voor vergaderingen, instructies of zelfs overnachtingen door jeugdleden bij een roeikamp. Deze paneelwand kan echter ook in een handomdraai worden weggeklapt en opgeborgen in een nis. De kantine verandert dan in een grote zaal waar bijvoorbeeld een ledenvergadering kan worden gehouden. De balk waar deze wand aan komt te hangen is extra stabiel gemaakt door een houten constructie. Nu zien we dat nog. Straks is dat allemaal boven het plafond weggestopt.
En intussen hebben de zonnepanelen het eerste rendement opgeleverd. De elektra en het water zijn inmiddels aangesloten. Het gas moet de komende week in orde komen.
Niet overal zijn de gekozen tegels overigens zo kleurrijk. De toiletten op de gang zijn fris-wit betegeld. De verlichting werkt op bewegingssensoren en gaat dus vanzelf aan bij het betreden van de ruimte. Mocht je lang werk hebben, dan moet je misschien tussendoor even zwaaien om te voorkomen dat je in het donker komt te zitten.
De wanden van de kantine, de apenrots en het krachthonk krijgen hier en daar ook een kleurtje. De schilders hebben de bovenste randen al geschilderd, zodat bij het aanbrengen van het systeemplafond de kleur mooi aansluit. Je kunt nu dus al ongeveer zien welke wand in welke kleur geschilderd zal worden.
Een bijzondere wand is de paneelwand. Aan de Amersfoortse kant van deze wand komt een ruimte voor vergaderingen, instructies of zelfs overnachtingen door jeugdleden bij een roeikamp. Deze paneelwand kan echter ook in een handomdraai worden weggeklapt en opgeborgen in een nis. De kantine verandert dan in een grote zaal waar bijvoorbeeld een ledenvergadering kan worden gehouden. De balk waar deze wand aan komt te hangen is extra stabiel gemaakt door een houten constructie. Nu zien we dat nog. Straks is dat allemaal boven het plafond weggestopt.
En intussen hebben de zonnepanelen het eerste rendement opgeleverd. De elektra en het water zijn inmiddels aangesloten. Het gas moet de komende week in orde komen.
Abonneren op:
Posts (Atom)