Een bijzonderheid is dat het Huis van de Watersport wordt gebouwd naast de nu nog aan te leggen Grebbeliniedijk, die toch al een status van cultureel erfgoed heeft. Een speciale erfgoedcommissie kijkt mee naar het plan. Voordat de aanvraag formeel werd ingediend, was het wel handig om deze commissie te spreken. De belangrijkste terugkoppeling uit dit overleg: vervang de 180 cm stalen hekken door 120 cm hoge meidoornstruiken rondom een weiland-afrastering, en het plan past pico bello in de sfeer van de Grebbelinie.
En toen kon de aanvraag worden ingediend. Gemak dient de mens, dus tegenwoordig is daarvoor het zogenaamde omgevingsloket online opgezet, waar men alles digitaal kan invoeren. Dit bespaart veel papier, en er worden al genoeg bomen gekapt voor de dijkverbetering. Om in te loggen bij het digitale loket is een eHerkenning nodig. Een soort DigiD voor bedrijven en instellingen. Die was tijdig aangevraagd. Zo tijdig dat onze code inmiddels achterhaald was toen de aanvraag eindelijk kon worden ingediend. Een nieuwe code aanvragen duurde een week. En de tijd dringt, want de opdracht aan de aannemer moet medio juni worden verstrekt om op 25 augustus met de bouw te kunnen starten. Een omgevingsvergunning moet binnen acht weken worden verstrekt.
Toen de code na enig aandringen toch versneld werd afgegeven, liep de digitale indiening vast op het invulveld waar het adres van de bouw moest worden ingediend. Het huisnummer aan de Bernard de Roijstraat werd niet herkend. Een huisnummer wordt pas verstrekt als er een bouwvergunning is!
Met stoom en kokend water en de inbreng van diverse ambtenaren bij de gemeente en het waterschap, lukte het uiteindelijk om de aanvraag ongeschonden langs de beveiligingen op de digitale snelweg te loodsen. Gelukkig blijkt dat het Huis van de Watersport voldoet aan de eisen voor een Groene Procedure, waarbij al na drie weken een beschikking kan worden afgegeven. En zo heeft de bureaucratie gelukkig zelf ook een oplossing geboden voor de hindernissen die zij opwerpt.
